Beź.

Beź.

Spytasz, kim jestem?
Nikim.
Przemykam w ciemnym płaszczu, posiadając tylko kieszenie wypchane marzeniami i swoiste różowe okulary, które zatracają mi szarą rzeczywistość.
Jak rozbitek na obcej planecie - żyję, egzystuję z dnia na dzień. Jak wiedeński fetysz - stoję na dębowej półce, obok lal porcelanowych.
Obserwuję.
Codziennie zaś przeglądam się w pełnym rys lustrze. Wiem, że gram na zbyt mocno oświetlonej scenie.
Życie to teatr, a człowiek jego jedynym aktorem.
Pisz mi, o Boże, lepsze scenariusze.

Cóż. Jestem całkiem normalną dziewczyną, z problemami, marzeniami i ideami, według których staram sie żyć i według których postępować w życiu. Poza tymi utopijnymi scenariuszami o lepszym świecie, w mojej głowie snuję też plany co do różnych postaci i wątków, splątanych ludzkich ścieżek, czego wynikiem jest moja tu [w S.P.Y., w internecie, w blogowym światku] obecność.
Podsumowywując: Beź. jest extra ordinary. I lubi czekoladę.
Pytania wskazane - nigdy nie umiałam pisać o sobie^^

Beź. dysponuje klawiaturą niemiecką, więc czasem może zgubić jakiś ogonek przy `ę` etc. Nie liczować mocno xD